Hallo Mirte, een eerste vraag die bij mij opkomt, is of hier wel een rol ligt voor het jongerenwerk. Op straat werken wij meestal op basis van een opgebouwde relatie met jongeren. Vaak omdat je ze al kent van andere buitenactiviteiten. Met "eigen" jongeren kun je veel bereiken. Er is een wederzijds respect en vertrouwen opgebouwd. Het foodcourt kun je beter vergelijken met een grootschalig evenement waarbij veel onbekende bezoekers zijn. Dan heb je het dus ook veel meer over sfeerbeheer en handhaving. Een andere tak van sport naar mijn mening.

In onze gemeente, Meierijstad, hebben wij ook te maken met jongeren uit andere gemeentes maar dit zijn na een paar bezoekjes aan hangplekken waarbij vaak al bekende vanuit de eigen kern aanwezig zijn, bekende jongeren voor ons. Het contact met het jongerenwerk van de voormalige kern Sint-Oedenrode heeft er al toe geleid dat wij nu als 1 team in Sint-Oedenrode en Schijndel op straat werken en ook in elkaars accommodatie.
Met Veghel werken we meer op basis van thema's samen maar ook daar ligt intensivering op ons pad.

Je moet dus het verschil zien tussen jongeren die je structureel op bezoek krijgt en waarbij je samenwerking kunt zoeken met jongerenwerk uit andere kernen. Tijdens de kermis in Schijndel heeft bijvoorbeeld een jongerenwerkster uit Boxtel bij ons meegedraaid.

Inzetten van een eigen kracht conferentie via https://www.eigen-kracht.nl

Hartelijke groet
Raymond
Eigen Kracht coordinator

Meersporen Aanpak
Bij de aanpak van jeugdoverlast wordt een onderscheid gemaakt tussen de aanpak van enkelvoudige problematiek en meervoudige problematiek. Wanneer het enkelvoudige problematiek betreft gaat het om meldingen die door één partij kunnen worden afgehandeld, zoals
de interventie door een jongerenwerker, BOA of politie of bijv. de plaatsing van een prullenbak door de gemeente bij overlast van achtergelaten vuilnis. Bij meervoudige problematiek
gaat het om een overlastsituatie die verband houdt met een reeks meldingen en aangiften
gelieerd aan een jeugdgroep. Wanneer er sprake is van meervoudige problematiek is een
integrale aanpak noodzakelijk en kan overgegaan worden tot het opstellen van een integraal
plan van aanpak voor de overlast. Dit is onder andere afhankelijk van de duur van de overlast, het aantal en de ernst van de overlastmeldingen en de samenwerking en ervaringen van
de partners binnen het netwerk.
Daarnaast is het belangrijk om een link te leggen met de regionale projectplannen criminele
jeugd (wordt niet voor niets als categorie benoemt bij de shortlistmethodiek van Beke) en
drank & drugs (Drank- en drugsmisbruik vormt vaak de katalysator voor geweld).
Los van de aard van de jeugdgroepen waarop ingezoomd wordt, zal sprake dienen te zijn van
een driesporenstrategie die bestaat uit:
Groepsgerichte aanpak: maatregelen die de gehele groep of delen van de groep (subgroepen) treffen. De groepsgerichte aanpak wil het gedrag van de jongeren beïnvloeden door in
te spelen op de groepsdynamische processen. Welke middelen ingezet moeten worden,

hangt af van het type groep en de gestelde doelen. De groepsaanpak kan bestaan uit verschillende onderdelen zoals bijvoorbeeld:
• Inventarisatie en contact
• het organiseren van activiteiten
• jongeren aanspreken op onacceptabel gedrag en stimuleren van acceptabel gedrag
• jongeren in gesprek met de buurt of een groepsgesprek met de ouders van jeugdgroepleden.
Situatie-/domeingerichte aanpak: acties gericht op de fysieke en sociale woonomgeving -
maatregelen in het gebied waar de jongeren rondhangen - bijvoorbeeld aanpassing verlichting, snoeien van bomen, afsluiten van portieken en plaatsen/weghalen van bankjes, maar
ook relatie en voorlichting buurtbewoners en/of ondernemers, inzet wijkbeheerder of inzet
buurtbemiddeling. E.e.a. is ook afhankelijk van flankerende beleidskaders en financiële middelen.
Persoonsgerichte aanpak: individuele en gezinsmaatregelen per jongere op hoofdlijnen;
effectief aanpakken van kopstukken uit overlastgevende (en criminele) jeugdgroepen door
optimaal en creatief gebruik te maken van het wettelijk instrumentarium. Deze aanpak
wordt ook besproken in het project plan ‘Criminele Jeugd’.
Alleen straffen is niet effectief, maar (in combinatie met) zorg wel. De werkzame factor van
persoonsgerichte maatregelen lijkt dus het bieden van zorg6
Bij de aanpak van de hinderlijke jeugdgroep ligt de nadruk op de domein-, groeps- of persoonsgerichte maatregelen, bij criminele groepen op de persoonsgerichte maatregelen en
bij overlastgevende groepen op een combinatie van deze drie soorten maatregelen (Ferwerda, 2010).
Rol Veiligheidshuis en “verbinding sociaal domein en veiligheid”
Wanneer er sprake is van een grote maatschappelijke impact en/of complexiteit, is er een rol
weggelegd voor het veiligheidshuis. Voor een keuze uit de diverse aanpakken kan onderstaand schema gebruikt worden. Dit schema hanteert een oplopende schaal.
Aanpak 1: Lokaal
zorg en welzijn
Aanpak 2: Lokaal
koppeling zorg en welzijn met veiligheid
Aanpak 3: Lokaal
complexe casuïstiek: advisering vanuit het Veiligheidshuis
Aanpak 4: Veiligheidhuis
complexe casuïstiek, ontwrichtend en ongrijpbaar: aanmelding
Casus op Maat bij het Veiligheidshuis
procesregie ligt bij het veiligheidshuis (COM)
Aanpak 5: Veiligheidshuis
casuïstiek criminele jeugd (veel hinder)
aanmelding via politie of lokale driehoek
procesregie ligt bij het veiligheidshuis (PGA)

Dag Mirte, Ik kan wel zeggen dat wij binnen Langedijk en Heerhugowaard hier wel ervaring mee hebben. Dus mocht je mijn ervaring willen aanhoren en samen sparren kan uiteraard geen kwaad!

Gr Guus Montenegro